ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ชีรณ, ชีรณะ '

    ชีรณ, ชีรณะ   หมายถึง [ชีระนะ] ว. เก่า, แก่, ชํารุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ เช่น ชีรณกถาว่า นิทานโบราณ, ชีรณฎีกา ว่า ฎีกาโบราณ. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ชีรณัคคิ

    [ชีระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทําอาหารให้ย่อย, ชิรณัคคิ ก็ว่า. (ส. ชีรณ + ป. อคฺคิ).

  • ชีระ ๑

    (แบบ) ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชํารุด. (ป.).

  • ชีระ ๒

    ว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว. (ส.).

  • ชีว, ชีวะ

    [ชีวะ] น. ชีพ, ความเป็นอยู่; พระพฤหัสบดี เช่น ชีววาร. (ป., ส.).

  • ชีว, ชีวะ

    [ชีวะ] น. ชีพ, ความเป็นอยู่; พระพฤหัสบดี เช่น ชีววาร. (ป., ส.).

  • ชีวเคมี

    น. วิชาเคมีสาขาหนึ่งที่ศึกษาเกี่ยวกับองค์ประกอบทางเคมีของสิ่งที่มีชีวิตและการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับองค์ประกอบเหล่านั้น ตลอดจนกระบวนการต่าง ๆ ที่ ควบคุมการเปลี่ยนแปลงนั้น ๆ. (อ. biochemistry).

  • ชีวงคต

    (กลอน) ก. ตาย.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒